“Hé, mijn C lijkt op een D!”: in de noordelijke wijken van Marseille wordt een basisschool omgetoverd tot een muziekorkest
%3Aquality(70)%3Afocal(3886x2363%3A3896x2373)%2Fcloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com%2Fliberation%2FSY6UQYH5HRHQ7DRQXTCMXZXGWM.jpg&w=1920&q=100)
De bel gaat, een ongewone schoolbel, afkomstig uit een nummer van Radiohead. En de tornado van kindergeschreeuw neemt dan vorm aan op de speelplaats, wordt sterker, raast langs de journalist die tegen de muur is geprikt, passeert de deur van het lokaal als een windvlaag en harmoniseert plotseling tot één enkele muzieknoot, die enkele seconden tussen de vingers van koordirigent Marion Schürr wordt vastgehouden. Voor de honderd leerlingen van basisschool Busserine begint de beroepsmuzikant de workshops altijd met deze woorden: proberen de kinderen aan het luisteren te krijgen, harmonie onder elkaar te vinden, leren omgaan met de slaginstrumenten, de cello's, maar ook de 64 mandolines die voor het jaar zijn uitgeleend en die elke leerling 's avonds mee naar huis neemt.
Buiten, het landschap van de noordelijke wijken van Marseille, 14e arrondissement, Cité de la Busserine, waar niemand durft te toeteren en de straat oversteekt voor drugsdealers . Binnen op het terrein, een school die anders is dan de rest: de directeur wilde er een sterke artistieke aanwezigheid. Geen werkplaats hier en daar met verwisselbare sprekers die we twee keer zien.
Libération